Diyelim ki direksiyona geçtiniz,anahtarı çevirdiniz,motor çalışmadı.Defalarca denemezsiniz;ya kaputu açıp bakarsınız ya da bir tamirci çağırırsınız;yani arabanın çalışmama nedenini araştırırsınız.
Eğer üst üste anahtarı çevirip gaza basarsanız,motoru gaz boğar.Bence benzer şekilde sürekli "Çalış oğlum,çalış kızım" vaya "Dik dur evladım" dediğimiz zaman da çacuklarımızı laf boğuyor.


Demir yoluna yakın bir eve yerleşenler,ilk günlerde ne zaman tren geçse fark eder,gece uykularından uyanırlar.Fakat bir süre sonra,sıradışı bu uyarıcıya uyum sağlanır.Kişi,kendini korumak amacıyla olsa gerek,bu gereksiz uyarıcıya kendini kaptırır,tren geçtiğinde fark etmemeye başlar.Bu kişiler,telefonun veya kapı zilinin sesini duyarlar;algılamadıkları ses yalnızca tren sesidir.


Tren sesi örneğinde,organizmanın kendisini gereksiz uyarıcılardan koruması söz konusudur.Acaba diyorum,benzer şekilde çocuklarımız da evlerimizde,"Ders çalış" türünden bazı uyarıcıları gereksiz kabul edip kendilerini korumak amacıyla algılamamaya mı başlıyorlar?Hani,acaba? diyorum.

----------


Prof.Dr.Üstün DÖKMEN (Yaşama Yerleşmek) eserinden alıntıdır.

Heck of a job there, it ablsouetly helps me out.